DMZ, musea en meer

Het aftellen is dan nu echt begonnen en omdat ik zelf niet wil weten hoeveel dagen ik hier nog exact over heb, hoor ik het wel overal om me heen ‘nog 13 dagen’ of ‘nog maar twee weken’. Het is dan nu ook hele kunst om alles wat we nog willen zien en doen binnen die dagen te proppen. De tentamen week komt ook in zicht en die maakt het er niet makkelijker op. Maar ik kan inmiddels al weer een paar dingen van mijn lijstje afstrepen zoals feesten in een club in Gangnam. Ik ben met veel Sogang studenten naar club Octagon geweest en deze club is de op 5 na beste club ter wereld! Normaal moet je er vrij veel entree voor betalen maar deze avond was het gratis. Voor een biertje betaal je acht euro en alle andere drankjes zijn minstens €10,- dus alle Koreanen gaan normaal van te voren indrinken in de 7/11 stores en op straat om vervolgens weer naar binnen te gaan. Omdat we zoveel van Sogang rondliepen was het erg leuk en gezellig. Na heel veel dansen hebben we ons met 5 man in een taxi gepropt en was een half uurtje terug naar huis maar 2 euro pp.

Ik heb het Seoul National Museum ook bekeken en dat was heel groot, met heel veel oude spullen en voorwerpen. Waar ik me over verbaasde was hoeveel groepjes kinderen er hier rondliepen op de zondagmiddag. De kinderen liepen met een man of vrouw mee en hadden allemaal een boekje met opdrachten die ze heel serieus maakten. Ze luisterden goed naar de verhalen over de geschiedenis en leken oprecht geïnteresseerd. Ik denk niet dat je in Nederland groepjes 10 jarige kinderen uren in het museum kunt laten rondlopen zonder dat ze zich gaan misdragen. Ik vraag me soms af of de kinderen hier überhaupt wel spelen want je ziet ze nooit op straat en als de school is afgelopen hebben ze nog andere na schoolse privé lessen tot 10 uur ’s avonds (er is recent een wet ingevoerd die verbied kinderen na 10 uur nog les te geven). Studenten zien de universiteit ook echt als meer vrijheid en minder stress omdat ze meer leuke dingen kunnen doen. Terwijl het bij ons juist makkelijker was op de middelbare school. En toch studeren ze ook op de uni nog keihard voor alles. Ik had afgelopen week geluncht met m’n Koreaanse docent en nog een paar van onze klas en zij vertelde ons dat een paar jaar geleden een student was overleden in de dormitory door stress en te weinig slaap. Doordat ze hoge cijfers wou/moest halen studeerde ze dag en nacht en at en sliep bijna niks. Hierdoor zakte ze tijdens het studeren weg en kwam ook niet meer bij. Nou had zij dit niet gepland maar velen plegen zelfmoord door de stress en dat is dan ook de nummer 1 doodsoorzaak bij Koreanen tussen de 15 en 24. Dit is best wel heftig en ik ben blij dat ik een relaxte kindertijd heb gehad en dat mijn ouders me hebben gestimuleerd iets te doen wat ik leuk vind en dat ik niet iets persé moest doen waardoor ik een hoge status zou behalen.

Nu weer even iets positiefs, ze hebben hier in Seoul dus veel thema cafés en ik ben bij het ‘sheep cafe’ geweest. De twee schapen lola en lulu liepen buiten en waren gek op onze schoenveters. Ze waren super zacht en wollig. In het café verkochten ze wafels met ijs en fruit en dat was tot nu toe de lekkerste wafel die ik ooit gehad heb. En om naar de wc te kunnen krijg je hier in Korea af en toe een sleutel mee om naar een gemeenschappelijk toilet te gaan een winkelcomplex. Hier bij het café kreeg je een knuffelschaap mee waarmee je zo’n 50 meter door een gebouw met winkeltjes moest lopen om de wc deur te kunnen openen. Een beetje gênant maar ook wel weer grappig.

Omdat het semester bijna op z’n einde loopt werd er een afscheidsdiner georganiseerd voor alle exchange students. Na een paar afscheidspraatjes en dans/zing optredens van mede studenten konden we langs het heerlijke buffet. Veel vis en zalm en super lekkere brownies en fruit toe. Op dezelfde avond had onze dormitory een ‘festival’ georganiseerd dat heel veel weg had van het schoolfeest in de tweede klas. We kwamen binnen in de cafetaria en we mochten niet blijven staan maar moesten zitten aan een tafel. We konden gelukkig wel alcohol krijgen en later op de avond was dat goed te merken onder bepaalde studenten. De microfoon werd ook goed gebruikt door een paar die dat beter niet konden doen en ik snap nu waarom ik soms hoor dat ‘buitenlanders’ veel luidruchtiger zijn dan Koreanen. Want de Koreanen zaten nog steeds rustig aan de tafels aan het einde van de avond. Het feestje duurde tot 12 uur en toen zijn we verder gaan feesten in een club Hongdae. Helaas niet tot heel laat want veel hadden om 9 uur alweer college.

Afgelopen weekend heb ik ook twee hele indrukwekkende dingen bezocht: de DMZ en de demonstratie. De demiliterised zone is op de grens tussen Noord- en Zuid-Korea en dit is de enige plaats waar de Koreaanse soldaten van beide helften tegenover elkaar staan. Communicatie tussen hen is strikt verboden. We begonnen in Seoul in de bus met een tour guide en hij begon gelijk te vertellen over de hekken naast de rivier en de betonnen antitank muren die, als we de stad uit waren, begonnen. En inderdaad, we waren Seoul nog niet goed en wel uit of de hekken begonnen. Dat deed me wel even beseffen dat Noord Korea veel dichterbij is dan ik dacht. Die anti tank walls zijn grote betonnen muren op strategisch gekozen plaatsen met dynamiet erin. Deze moeten een aanval van Noord Korea tegenhouden. Na nog zo’n 20 minuutjes rijden vroeg de tour guide welk land we zagen aan de overkant van de rivier en eigenlijk iedereen antwoorde Zuid-Korea, maar dat was dus al het Noorden. Na een paar keer ons paspoort te moeten laten zien konden we de JSA binnen, the joint security zone. Hier moesten we twee rijen vormen en we mochten alleen op 1 plek een foto recht vooruit maken. Voor ons was een groot gebouw van Noord-Korea met 1 soldaat. Dit was helaas de enige Noord-Koreaanse soldaat die we konden zien. Ze hebben voor die positie hun langste soldaat gekozen en ook hun gebouw en vlaggenmast was groter dan die van hun zuiderburen. Hier maakten de Zuid-Koreanen dan wel grapjes over maar ook zij hadden er een soldaat van twee meter staan en de soldaat die ons een rondleiding gaf was waarschijnlijk ook deels geselecteerd op uiterlijk (natuurlijk zijn we even met hem op de foto gegaan ;). We werden door de bus weer in Seoul afgezet en kwamen midden in de demonstraties terecht. Die dag waren er 2,1 miljoen mensen aan het protesteren tegen hun president Park Geun-hye. Ik heb opgezocht dat dat meer is dan de inwoners van Friesland, Groningen, Drenthe, en Flevoland samen. En verschillende grote schermen stonden opgesteld met overal luidsprekers en er was steeds één persoon aan het woord. Iedereen had een lichtje vast en ook veel kinderen liepen mee. Op een gegeven moment was een vrouw een emotioneel verhaal aan het vertellen en alle 2,1 miljoen mensen waren helemaal stil. Dit was echt indrukwekkend en hele mooie manier van protesteren. Het is ook echt een belangrijk moment in de geschiedenis van Korea.

Nu weer iets heel anders. In Seoul heb je alle soorten musea die je maar kunt bedenken en dus ook een trickeye museum. Het is de bedoeling dat je in de ‘schilderijen’ gaat staan en een foto maakt en door het gezichtsbedrog heeft dat hele leuke effecten. Ik zal een paar foto’s op facebook zetten. We hebben echt gelachen en elkaar uitgelachen omdat het er soms echt heel grappig of dom uitzag.

En als laatste in deze blog iets over de 4D film die ik heb gezien. Die nieuwe film van J.K. Rowling, “Fantastic Beasts” draait hier in 4D en daar moesten we natuurlijk heen! We hadden popcorn gehaald, gewoon normal size, maar dat is hier dus voor zo’n 5 personen. En de film was nog niet begonnen of ik gooide de helft al over me heen, want ja: bewegende stoelen. (bedankt Annelies voor het verdere vasthouden van de popcorn haha). Maar de bewegende stoelen waren niet het enige, ze hadden rookmachines, je werd af en toe in je rug gestompt en wanneer er in de film kogels langs je heen vlogen lieten ze lucht langs je hoofd gaan. Zo snel dat m’n haar regelmatig in m’n gezicht terecht kwam. Ook kon je bepaalde dingen ruiken uit de film, zoals de versgebakken broodjes. En natuurlijk had je het ‘normale’ 3D effect nog dat alles op je af komt. Normaal word ik vaak wat slaperig op het einde van films, vooral als ze tot 1 uur ’s nachts duren, maar bij deze blijf je echt goed wakker!

Nog 10 dagen en dan vlieg ik alweer naar Thailand! (oké stiekem ben ik ook aan het aftellen). Morgen de laatste normale lesdag en aankomende week nog de final exams en dan zit het er hier helaas alweer op. Waarschijnlijk schrijf ik nog 1 verhaal vanuit Seoul en daarna komen er vast nog een paar uit Thailand!